Laatst was ik bij Arnold Koning, trotse chief van LEF future center bij Rijkswaterstaat. Dit center is gespecialiseerd in het creëren van doorbraken en nieuwe denkpatronen in vooral maatschappelijke vraagstukken. Het mooie van het center is dat het open is, voor iedereen toegankelijk. En ze zijn ook open, dat zie je bijvoorbeeld in het boekje waarin hun manier van werken beschreven is.
In het boek Building tribes leer ik dat het belangrijk is iedereen te betrekken bij het maken van keuzes. De kracht van de stam wordt bepaald door de sterkte van de relaties; goede interactie en besluitvorming met respect voor verschillen.
Dorpsplein
Bij LEF zie ik het dorpsplein van de tribe. Iedereen kan meepraten, er is ruimte voor alle verschillende inzichten. Doordat er verschillende mensen met hun eigen gedachten en gedrag in de ruimte zijn, komen er onverwachte ideeën op tafel. Wat vaak leidt tot mooie inzichten of innovaties. Oplossingen die je in een afgesloten vergaderzaal vaak niet zou bedenken.
Waarom werkt dit nu zo goed?
Allereerst natuurlijk de ruimte op zich. Van alle gemakken en technische snufjes voorzien. Maar een ruimte alleen maakt niet het verschil. Het verschil zit hem volgens mij in de combinatie van de grote groep met uiteenlopende deelnemers die in hun denkproces geholpen worden door de facilitators. Ook daar zie ik een parallel met Corporate Tribes: immers, je hebt een magiër nodig, iemand een goede procesbegeleider die met zorg en in alle veiligheid de groep kan helpen tot het nemen van een gedragen besluit. Daar zorgt LEF voor, naast dat ze natuurlijk een enorme rugzak vol methoden en technieken hebben die ze in deze multi-functionele ruimte inzetten. Dit is wat ik in mijn projecten ook probeer te doen. Het vertalen van de strategische keuzes naar de werkvloer. Samen met de medewerkers betekenis geven aan wat er écht gaat gebeuren. Na afloop van het Building Tribes event twitterde ik mijn aangepaste functietitel:
